انتخاب نام فاطمه‏ عليها السلام 
امام صادق ‏عليه السلام مى‏فرمايد: 
فاطمه را براى آن فاطمه ناميدند كه مردم‏ نمى‏توانند حقيقت او را درك كنند. (4) 
چرا بتول؟ 
امام صادق‏ عليه السلام مى‏فرمايد: 
فاطمه را بتول ناميدند، زيرا بى‏ نظيراست. (5) 
چرا زهرا؟ 
امام صادق‏ عليه السلام مى‏فرمايد: 
براى آن كه هرگاه در محراب عبادت ‏مى‏ايستاد، نور او بر اهل آسمان‏ها مى‏ تابيد;هم چنان كه نورستارگان بر اهل زمين ‏مى ‏تابد. (6) 
باز فرمود: 
زيرا كه خداوند او را از نور عظمتش بيافريد.او چون طلوع كرد، آسمان و زمين به نورش ‏پرتو افكن شد و چشمان فرشتگان توانايى‏ديدن نورش را نداشتند. آنان گفتند:پروردگارا! معبودا! اين چه نورى است؟ 
خداوند به آنها وحى كرد: اين نور از نور من‏است كه در آسمان جاى دادم و از عظمت م‏ي افريدم. او را از صلب پيامبرى از پيامبرانم -كه بر تمامى آنها برترى دارد.- خارج مى‏كنم. ازاين نور رهبرانى به وجود مى‏آيد كه امر مرا به‏ پاى مى‏دارند و مردم را به سوى حق هدايت‏مى‏كنند. من اين پيشوايان را بعد از سپرى‏شدن وحى، جانشينان خود بر روى زمين‏ مى‏گردانم. (7) 
چرا محدثه؟ 
امام صادق‏ عليه السلام در مورد محدثه بودن‏حضرت زهراعليها السلام مى‏فرمايد: 
از اين جهت‏يكى از نامهاى فاطمه‏ عليها السلام،محدثه بود كه ملائكه به حضور او مى‏آمدند ومانند مريم با وى سخن مى‏گفتند. از جمله به‏او مى‏گفتند: اى فاطمه! همانا خداوند تو رابرگزيد و تو را پاكيزه گردانيد و بر زنان ديگرجهان برترى داده است. (8) 
همچنين ملائكه به سخنان او گوش‏مى‏دادند و با وى سخن مى‏گفتند. 
فاطمه يكشب از ملائكه پرسيد: مگر مريم‏برترين زنان جهان نيست؟ 
ملائكه گفتند: مريم سرور زنان زمان خودبود; ولى خداوند سبحان تو را سرور زنان‏زمان خود، سرور زنان عصر مريم و حتى سرورزنان از اولين تا آخرين قرار داده است. (9) 
ازدواج حضرت زهراعليها السلام 
«امام صادق‏ عليه السلام درباره قول خداوندسبحان كه دو درياى ژرف را پيوست تا به هم‏برسند.» (10) 
فرمودند: على و فاطمه دو دريايى ژرفند،هيچ كدام برديگرى نمى‏خروشند. از آن دو،لؤلؤ و مرجان يعنى حسن و حسين‏ عليهما السلام ‏بيرون آيد. (11) 
فدك 
حضرت امام صادق ‏عليه السلام فرمود: 
وقتى كه آيه «و ات ذاالقربى حقه والمسكين‏» نازل شد، پيغمبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله به‏ جبرئيل فرمود: مسكين را مى‏شناسم ولى‏ ذوالقربى چه كسانى هستند؟ عرض كرد:نزديكان تو مى‏باشند. پس رسول خداصلى الله عليه وآله‏حسن و حسين و فاطمه ‏عليهم السلام را نزد خويش فراخواند و فرمود: خدا به من دستور داده كه حق‏ شما را بدهم. بدين جهت فدك را به شما واگذار كردم. (12) 
نماز زهراعليها السلام 
هركس چهار ركعت نماز بخواند (هردوركعت‏به يك سلام) و در هر ركعت پس ازسوره حمد پنجاه مرتبه «قل هوالله احد» رابخواند، اين نماز، نماز فاطمه ‏عليها السلام است. (13) 
سرور زنان بهشتيان 
مفضل گويد: به امام صادق ‏عليه السلام عرض كردم:اين كه پيامبرصلى الله عليه وآله فرموده است، فاطمه سرورزنان بهشتيان است، آيا سرور زنان روزگارخود بود؟ 
حضرت فرمودند: آن مريم بود كه سرورزنان روزگار خود بود; ولى فاطمه سرور زنان‏ اهل‏بهشت از اولين و آخرين است. (14) 
تسبيح حضرت زهراعليها السلام 
امام صادق ‏عليه السلام مى‏فرمايد: 
تسبيح فاطمه زهراعليها السلام در هر روز بعد از هرنمازى در نزد من محبوب‏تر است از هزارركعت نماز (مستحبى) كه در هر روز خوانده‏شود و ما فرزندانمان را به گفتن تسبيح ‏فاطمه ‏عليها السلام امر مى‏كنيم; چنان كه آنان را به‏نماز فرمان مى‏دهيم. (15) 
درجاى ديگر مى‏فرمايد: 
هركس پس از نماز واجب با صدر بار تسبيح ‏فاطمه زهرا، خداوند را به پاكى ياد كند و به ‏دنبال آن «لااله الا الله‏» بگويد، خداوند او را مى ‏آمرزد. (16) 
باز فرموده است: 
هركس تسبيح فاطمه ‏عليها السلام را بعد از نمازواجب و قبل از اين كه پاهايش را باز كند(برخيزد) به جا آورد، خدا بهشت را بر اوواجب مى‏كند. (17) 
مصحف فاطمه‏ عليها السلام 
امام صادق ‏عليه السلام مى‏فرمايد: 
وقتى كه خداى متعال روح پيامبرش راقبض كرد، فاطمه‏ عليها السلام به شدت محزون شد وجز خدا كسى از درد دل وى خبر نداشت. بعداز آن فرشته‏ اى را به سوى او فرستاد تا وى راتسليت گفته و با او گفتگو كند. حضرت‏ فاطمه‏ عليها السلام اين موضوع را به اطلاع ‏اميرالمؤمنين‏ عليه السلام رسانيد. آن حضرت فرمود:هرگاه چنين احساسى كردى، مرا خبر كن.بدين ترتيب على‏عليه السلام گفتگوها را مى‏نوشت و ازاين طريق، مصحف فاطمه ‏عليها السلام به وجودآمد. (18) 
باز در اين خصوص امام صادق ‏عليه السلام فرموده ‏است: 
همانا مصحف فاطمه ‏عليها السلام نزد ماست و مردم ‏نمى‏دانند كه اين مصحف چيست و آن از نظرحجم سه برابر قرآن است و يك كلمه از اين‏قرآن در آن مصحف نيست; بلكه مندرجات ‏آن عبارت است از امورى كه پروردگار بزرگ برمادرمان املا و وحى فرموده است. (19) 
تولاى حضرت زهراعليها السلام 
دوستى و قبول ولايت اولياى خدا وبى‏زارى از دشمنان آنها و از كسانى كه به آل‏ محمدصلى الله عليه وآله ستم كردند و هتك حرمت آنان‏نمودند، فدك را از فاطمه ‏عليها السلام گرفتند و از ميراثش باز داشتند، حقوق او و همسرش راغصب كردند و به سوختن خانه ‏اش همت‏ گماشتند، واجب است. (20) 
چرا صديقه؟ 
مفضل گويد به امام صادق‏ عليه السلام عرض كردم: 
چه كسى فاطمه‏ عليها السلام را غسل داد؟ 
فرمودند: غسل دهنده اميرالمؤمنين‏ عليه السلام‏بود. 
گويى از فرموده امام ششم مطلب بر من‏گران آمد. ايشان فرمودند: گويا آنچه به توگفتم، برتو گران آمد؟ 
عرض كردم: فدايتان شوم، چنين است. 
حضرت فرمودند: پذيرش اين مطلب بر تو دشوار نيايد; زيرا كه فاطمه صديقه بود و كسى‏ جز صديق را نشايد كه صديقه را غسل دهد.مگر نمى‏دانى كه مريم را كسى جز عيسى ‏عليه السلام‏غسل نداد. (21) 
شهادت حضرت زهرا عليها السلام 
امام صادق‏ عليه السلام مى‏فرمايد: 
چون وفات فاطمه‏ عليها السلام نزديك شد، شروع‏به گريه كرد. اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به او گفت: 
همسر عزيزم! چرا گريه مى‏كنى؟ 
حضرت فاطمه ‏عليها السلام فرمود: براى مظلوميت‏ تو گريه مى‏كنم. 
مولى على‏عليه السلام فرمودند: گريه نكن، اين‏مسئله در راه خدا براى من آسان است. 
امام صادق ‏عليه السلام مى‏فرمايند:حضرت زهراعليها السلام‏ وصيت كرد كه على به آن دو خليفه اجازه ‏ندهد كه آن دو در تشييع فاطمه‏ عليها السلام شركت‏ كنند و حضرت على‏ عليه السلام نيز چنين كرد. (22) 
________________________________________
1 - بحارالانوار، ج 16، ص 79. 
2 - امالى صدوق، ص 594. 
3 - بحارالانوار، ج 43، ص 10. 
4 - همان، ص 65. 
5 - همان، ج 43، ص 16. 
6 - معانى الاخبار، ص 64; علل الشرايع، ج 1، ص‏181; عوالم العلوم، ج 11، ص 63. 
7 - علل الشرايع، ج 1، ص 179; دلائل الامامه،ص‏54; بحارالانوار، ج 43، ص 12. 
8 - بحارالانوار، ج 43، ص 78. 
9 - همان. 
10 - الرحمن، آيه 22. 
11 - مناقب ابن شهرآشوب، ج 3، ص 318; خصال،ج‏1، ص 65. 
12 - بحارالانوار، ج 8، ص 93. 
13 - من لايحضره الفقيه، ج 1، ص 564. 
14 - بحارالانوار، ج 43، ص 26. 
15 - فروع كافى، ج 3، ص 343; مرآة العقول، ج 15،ص 176. 
16 - فروع كافى، ج 3، ص 342. 
17 - فلاح السائل، سيد بن طاووس، ص 165. 
18 - بحارالانوار، ج 26، ص 44 و 43 و 80; اصول‏كافى، ج 1، ص 240. 
19 - بحارالانوار، ج 26، ص 38، حديث 70. 
20 - خصال، ج 2، ص 603. 
21 - بحارالانوار، ج 27، ص 291، حديث 7; اصول‏كافى، ج 1، ص 459. 
22 - عوالم العلوم، ج 11، ص 494; بحارالانوار، ج‏43، ص 218. 

منبع : نشريه فرهنگ كوثر ، شماره 42

سيدعباس رفيعى پور علويجه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: